mijn inspiratie
terugkijkend op mijn levensreis tot nu toe overheersen dankbaarheid en verwondering. warmte en liefde voel ik voor al die mensen, dingen, kleuren, materialen, films, boeken, instituten, muzikale composities en kunstwerken die mij hebben begeleid. ze zeiden zachtjes hier links, daar rechts, ze riepen stop eens even, en fluisterden weer door.
ik denk aan de art & textile school in amsterdam, waar ik een tweejarige kunstopleiding en een master textielkunst volgde. ik denk aan akademie vogue, dat mij een jaar kunstgeschiedenis aanbood. mijn verbeeldingskracht werd er gevoed en mijn talent ontwikkeld.
dan al de boeken die ik las! de religieuze inspiratie die ik vond in het werk van j. tanis, j. mijnders, a.t. vergunst, c.j. vreugdenhil, w. visscher, henri nouwen, corrie ten boom, søren kierkegaard, c.s. lewis, anselm grün en tomáš halík. dat ik me liet vullen met een keur aan gnosis-geïnspireerde werken. hoe ik mijn hart ophaalde bij de boeken van mariah mansvelt beck, linda pillow, sheree conrad en shmuley boteach, schrijvend over wat zich rond gender en seksualiteit beweegt. ik denk aan de weg van mijn persoonlijke ontwikkeling, bezaaid met lectuur van susan marletta-hart, brené brown, sanny verhoeven, simone pacot, paulo coelho, marshall rosenberg, els van steijn, michael pilarczyk, dineke van kooten, jan geurts en eckhart tolle.
ik denk ten slotte ofschoon niet ten laatste aan mijn vriendinnen, die mij leerden luisteren naar mijn innerlijke stem. ze brachten wat vrienden elkaar kunnen brengen: een veilige plek waar alles mag bestaan. woede, een traan, verwondering, niet kunnen stoppen met lachen.
dankbaar ben ik voor iedereen die mij hielp en helpt te worden wie ik ben. dankbaar ben ik voor gisteren en vandaag. dankbaar ben ik voor mijn ouders: voor de gave van het leven, voor wat ze mij binnen hun vermogens aan liefde en aandacht gaven, voor wat ze aan mij doorgaven. mijn moeder doorzettingsvermogen en de kunst van het omdenken, mijn vader trouw en loyaliteit.
dankbaar ben ik voor mijn lieve man, kinderen, kleinkinderen, vrienden. dankbaar ben ik voor het werk dat ik mag doen voor dak- en thuisloze mensen in amsterdam. dankbaar ben ik voor de liefde en voor het respect dat ik voor hen voel. dankbaar ben ik voor de vele inspiratiebronnen: docenten, boeken, bloemen, kunstwerken – wie of wat niet. ja, dankbaarheid en verwondering overheersen, dat had ik geloof ik al gezegd.
ik denk aan de art & textile school in amsterdam, waar ik een tweejarige kunstopleiding en een master textielkunst volgde. ik denk aan akademie vogue, dat mij een jaar kunstgeschiedenis aanbood. mijn verbeeldingskracht werd er gevoed en mijn talent ontwikkeld.
dan al de boeken die ik las! de religieuze inspiratie die ik vond in het werk van j. tanis, j. mijnders, a.t. vergunst, c.j. vreugdenhil, w. visscher, henri nouwen, corrie ten boom, søren kierkegaard, c.s. lewis, anselm grün en tomáš halík. dat ik me liet vullen met een keur aan gnosis-geïnspireerde werken. hoe ik mijn hart ophaalde bij de boeken van mariah mansvelt beck, linda pillow, sheree conrad en shmuley boteach, schrijvend over wat zich rond gender en seksualiteit beweegt. ik denk aan de weg van mijn persoonlijke ontwikkeling, bezaaid met lectuur van susan marletta-hart, brené brown, sanny verhoeven, simone pacot, paulo coelho, marshall rosenberg, els van steijn, michael pilarczyk, dineke van kooten, jan geurts en eckhart tolle.
ik denk ten slotte ofschoon niet ten laatste aan mijn vriendinnen, die mij leerden luisteren naar mijn innerlijke stem. ze brachten wat vrienden elkaar kunnen brengen: een veilige plek waar alles mag bestaan. woede, een traan, verwondering, niet kunnen stoppen met lachen.
dankbaar ben ik voor iedereen die mij hielp en helpt te worden wie ik ben. dankbaar ben ik voor gisteren en vandaag. dankbaar ben ik voor mijn ouders: voor de gave van het leven, voor wat ze mij binnen hun vermogens aan liefde en aandacht gaven, voor wat ze aan mij doorgaven. mijn moeder doorzettingsvermogen en de kunst van het omdenken, mijn vader trouw en loyaliteit.
dankbaar ben ik voor mijn lieve man, kinderen, kleinkinderen, vrienden. dankbaar ben ik voor het werk dat ik mag doen voor dak- en thuisloze mensen in amsterdam. dankbaar ben ik voor de liefde en voor het respect dat ik voor hen voel. dankbaar ben ik voor de vele inspiratiebronnen: docenten, boeken, bloemen, kunstwerken – wie of wat niet. ja, dankbaarheid en verwondering overheersen, dat had ik geloof ik al gezegd.